Arife gününe bizim oralarda çörek günü derlerdi küçüklüğümde. Ya da biz çocuklar öyle demek isterdik.Hatta ikinci seçeneği daha mantıklı kılansa bir diğer adının "Şeker toplama günü " oluşuydu.
Sizin hiç böyle bir şansınız oldu mu bilmem. Çok şükür benim oldu. O küçücük halimizle sokaklarda özgürce dolaştık.Tanımadığımız amcaların teyzelerin elini öpüp çörek ve şeker topladık biz.Günün sonunda ise en çok toplayanı galip ilan ederdik.
İşte bugün 27 yasında olduğum bu arife gününde çocukluğumu yad etmek istedim. Böylece içimdeki çocuğu çok sevdiğini bildiğim eşime sürpriz yapıp bir gün öncesinden mayalı hamurumu hazırlayıp hamur kızartmaya karar verdim.
Bizim oralarda Kırcali bölgesinde çörek deriz hamur kızartmasına; eşimin doğduğu Filibe bölgesinde ise gulaç derler. Her ne derse desinler ; tüm Bulgaristan Türkleri arife günü hamur kızartırlar sizin anlayacağınız. Sadece kızartmakla kalmaz onlarcasını kızartıp komsularına dağıtırlar. Öyle zengindir gönülleri...
İşte bugün eşimin 30 yaşında olduğu bir arife gününde onun da çocukluğunu yad ettik. Her gulaç pişirme günü sonrasında pizza pişerdi ertesi sabah evimizde dedi ve elleriyle pizza pişirdi.
Umarım sizinde bizimkiler gibi güzel çocukluk ve bayram anılarınız vardır. Yoksa bile bundan sonrakileri güzelleştirelim değil mi?
Herkese ailesi ile birlikte musmutlu bir bayram dilerim.
Sevgilerimle
0 yorum:
Yorum Gönder
Buradan sosyalleşelim mi? :))